روش جاانداختن بلبرینگ داخل سوراخ استوانه ای

در برینگ های یکپارچه (جدانشدنی) حلقه ای که انطباق سفت تری دارد، باید نخست جازده شود. (ضربه به طور غیرمستقیم به آن حلقه اعمال شود). جای برینگ نیز باید کمی روغن زده شود. اگر انطباق خیلی سفت نباشد، برینگهای کوچک را می توان با اعمال ضربه به بوشی که در جلوی حلقه گذاشته شده است، در روی شافت جا زد. 
ضربه های چکش به بوش باید به طور یکنواخت روی آن توزیع شود که برای نیل به آن می توان از یک تکه چوبی سخت استفاده نمود.
در صورتیکه  بلبرینگ  یکپارچه هم در روی شافت و هم در داخل محفظه پرس شود، بین تکه چوبی و برینگ یک بوش قرار می دهیم که هم با حلقه بیرونی و هم با حلقه داخلی در تماس بوده و ضربه به هر دو اعمال شود(شکل 2). استفاده از یک صفحه میانی که با دو حلقه در تماس باشد وسیله مناسبی است برای جلوگیری از پیچ و تاب برداشتن حلقه (شکل 3).
در برینگهای جدا شدنی Separable، حلقه ها می توانند مستقل از یکدیگر جا زده شوند و این امر به سهولت عمل، به ویژه، در مواردی که انطباق پرسی مورد نیاز باشد کمک فراوان می کند.
در موقع جازدن شافتی که حلقه داخلی برینگ بر روی آن نصب شده، در داخل محفظه ایکه قبلاً حلقه بیرونی به همراه قفسه و اجزاء غلتشی در آن جا زده شده است، باید دقت نمود تا ورود شافت، باعث خراش اجزاء غلتشی نشود، لذا در این حالت بهتر است از یک بوش مخصوص جازدن، در مورد رولبرینگ های استوانه ای و سوزنی استفاده شود.
قطر خارجی بوش باید به اندازه قطر شیار غلتک ها diameter raceway باشد. این مقدار در جداول مشخصات برینگها معمولاً با حرف F نشان داده می شود.
با افزایش قطر، نیروی لازم جهت جازدن برینگ نیز افزایش می یابد، لذا در این برینگها از روش حرارتی استفاده می شود. در این روش حلقه داخلی برینگ توسط دستگاههای حرارتی القایی و نظایر آن تا مقدار معینی حرارت دیده، منبسط می شود و سپس بر روی شافت جازده می شود. 
برینگها معمولاً نباید بیشتر از 125ºc گرم شوند و نیز در برینگهایی که کاسه نمد یکپارچه دارند نباید از این روش استفاده نمود.
در انتخاب وسیله حرارتی باید دقت نمود تا از فوق گرمای موضعی اجتناب شود. 
وسایل توصیه شده گرمکن های الکتریکی Electric heaters، کابینت های حرارتی Cabinet Heating و حمام روغن است.